SSS

Gösteri dünyasında yaşıyoruz. İçinde bulunduğumuz çağda her olayı sonuçlarına bakarak değerlendirme eğilimi var. Sonuçta başarılı olunmuş mu, olunmamış mı? Çok iyi bir çalışma süreci geçirmiş bir çocuk sahneye çıkmadan önce kostümü bir yere takılmış, hafifçe sökülmüşse bile isteksiz bir şekilde rolünü oynayabilir. Sonuca bakarak bu çocuğun bütün bu yaşadığı süreci yok mu varsayacağız? Ya da daha yavaş ilerleme kaydeden bir çocuğu diğeriyle kıyaslayıp başarısız mı sayacağız? Oyunculuklarını mı yarıştıracağız? Çocuklar, yıl boyu yapılan çalışmaların ne anlama geldiğini, sahneye adım attıkları o sihirli anda anlarlar. Birlikte çalışmanın, birlikte bir şeyler ortaya çıkarmanın sabretmenin ödülünü o anda alırlar. Bu deneyim onların hayatlarında atlayıp, kendilerini geliştirdikleri önemli bir aşamadır.

Burada göz önünde bulundurulması gereken belki de çok önemli nokta ve normal bir tiyatro oyunu ile aradaki en önemli fark ise; Bu çocuklar, tiyatroda olduğu gibi özel bir seçime tabi tutulmaz tam aksine kral rolü en zayıf ve kendini zor ifade eden çocuğa verilir. “SHÇEK Şeyh Zayed Yuvasındaki çocuklarla üç yıl süreyle devem eden bir projede, Yaratıcı Drama Eğitimi sonucunda gerçekleştirdiğimiz sahne performanslarında temel amacımız, çocukların belirlenen bir oyun temasını ve içindeki kavramları kendi bakış açılarından değerlendirmelerini, doğaçlama bir şekilde çocukların yarattığı bu çalışmayı aileleri ve arkadaşları ile paylaşmalarını bu yolla profesyonel bir sahnede toplum önüne çıkarak özgüvenlerini arttırmayı sağlamaktı. Sonuçta bu performans. Beşiktaş Kültür Merkezi gibi profesyonel bir sahnede inanılmaz yüksek bir başarıyla sahnelendi”

Ekoldrama’da verilen eğitimler gerçek anlamda bir yaşam simülasyonudur. Çocuk/genç burada kavramları, olayları, durumları tartışır, duyu ve duygularıyla yüzleşir, farkındalık geliştirir.

Normal hayatta yapmaya, denemeye cesaret edemediği, ifade edemediği herşeyi burada kendi akranları ile birlikte güven ortamında deneyimler. Bunun sonucunda kendine güveni artar. Bu güvenle özel hayatında da daha önce yapmaya cesaret edemediği şeyleri yapma cesareti gösterir ve ilerler.

Çünkü burada öğrendiklerini anında hayatlarında uygulayabiliyorlar. Çok istedikleri halde arkadaş edinemiyorlarsa o güne kadar onu başarıyorlar. Ya da öğrenci temsilciliğine aday olma cesaretini gösteriyorlar. Bu da onlara kendilerini çok iyi hissettiriyor. Bununla ilgili çok keyifli bir yaşanmışlığımız var;